Ziggy

Ziggy is een ontzettend lieve enthousiaste hond met een prachtige vacht. Ze is aangereden langs de kant van de weg gevonden. Haar heupen waren gebroken. Ze heeft een lang revalidatie periode achter de rug maar ze loopt weer!  Ze is blij en staat weer vol enthousiasme in het leven.  Met eten als hoogte punt van de dag.

Op 19 november werd Ziggy gevonden op Scherpenheuvel, vlak bij de Amigoe, langs de kant van de weg door lieve dames die bij Oduber werken. Ziggy was aangereden en had een behoorlijke klap gemaakt. De dames twijfelden geen seconden en brachten Ziggy naar de dierenarts. Daar werd geconstateerd dat haar heupen gebroken waren. De eerste 3 dagen zouden belangrijk zijn. Ze mocht (en kon ook niet) lopen of staan en we moesten 3 dagen wachten op poep of plas. Als ze zou poepen,  zou dat betekenen dat het achter nog werkt en zou de kans op herstel groot zijn.
Dat werden 3 lange dagen wachten…………… met super blije lieve Ziggy, die geduldig in haar kamer lag. Plassen lukte wel, dat liet ze gewoon lopen…………… maar wat hebben we geduimd voor poep!!
EN TOEN………………………………………… de derde dag……………………………
POEP!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Ik ben nog nooit zooooooooo blij geweest met poep!!
Dat betekende revalideren!!!  Ziggy moest compleet hokrust hebben. Ze lag op kussens of een dekbed, en elke 3 a 4 uur moest ik haar omdraaien, om doorliggen te voorkomen. Ze mocht (liefst) niet bewegen, dus ook niet voortslepen op de grond. Tjonge wat moeilijk voor zo’n enthousiaste hond. We hebben dus een soort hok om haar kussens heen gemaakt. Dat kon ik dan open maken en haar op 2 andere kussens draaien en weer dicht doen. In een bench was niet mogelijk want je kon haar er niet in schuiven maar ook niet draaien. Foto’s van 23 nov 2011
Haar plas liet ze gewoon lopen dus steeds pads onder haar en tussen haar poten want anders ging het allemaal smetten.
 %CODEZiggy%
Toen foto’s maken. Idd gebroken, duidelijk te zien.
We probeerden haar ligtijd zo aangenaam mogelijk te maken, met lekker eten, veel kletsen, bezoekjes en comfortabele kussens en dekens. Ze lag in de kamer tegenover mijn kantoortje, dus deuren altijd open zodat er contact was.
Af en toe even ergens anders liggen. En een rommel dat ze kon maken 🙂
Langzaam  ging ze voorzichtig staan om te eten.
En natuurlijk bezoek van de reddende engel die Ziggy gevonden heeft.
En voorzichtig aan wat lopen. De andere hondjes kwamen vaak op ziekenbezoek.
Toen het allemaal redelijk ging, en Ziggy steeds meer ging staan, was het tijd om haar weer wat naar buiten te laten gaan. Dus buiten een stukje afgezet. Maar dat was niet ideaal.
Dus kwam er een hok: het ZIGGY-HOK. Lekker matrasje erin en de andere hondjes konden op bezoek komen.
En toen was het oefenen geblazen. Maar dat was geen probleem voor Ziggy. Haar enthousiasme en motivatie moest ik eerder wat afremmen dan dat ik het moest stimuleren. Wat een karakter, wat een blije hond. Op de klinkers oefenen ging het best, daar kon ze niet uitglijden.
Toen voorzichtig bij de andere hondjes wennen.
Op de klinkers lopen ging wel redelijk maar op de tegels was een heel ander verhaal. Om haar toch de kans te geven in huis te komen, had ik met doeken een heel pad door het huis gelegd.
%CODEZiggyporch%
Daarna oefenen zonder doeken.
%CODEZIGGYporch2%
En toen dat allemaal goed ging, wat meer tempo maken en sterker worden. Op 14 januari 2012, twee maanden na het ongeluk, kon Ziggy weer rennen (met dank aan de dierenartsen die ons super begeleid hebben).
%CODEZiggyhollen%
En nu is Ziggy helemaal okee. Tegels lopen blijft ze wat eng vinden. Het trappetje op lopen ook, daar heb ik speciale antislipstrips (voor haar en voor nog een lieve oude man die niet zo goed de trap op kan). Ze slaapt het liefst in mijn slaapkamer en eten is het hoogtepunt van de dag, dan wordt ze helemaal gek, gaat blaffen en rare sprongen maken.
Ziggy kun je in 1 woord beschrijven : ENTHOUSIAST!!!
Ze is altijd blij, zal nooit een vlieg kwaad doen, en geniet van alles. Haar oude baasje in NL heeft haar op afstand geadopteerd en zo kan Ziggy hier blijven wonen en genieten van elke dag. XXXXXXX
In januari 2017 kon Ziggy ineens bijna niet meer opstaan. Ik dacht dat zwemmen misschien goed zou zijn voor haar spieren.
Ze kreeg echter diarree en daarbij karpattenziekte. Ze wilde niet meer eten en antibiotica en prednison leken te helpen. Ze ging wat eten en kwam weer 2 kilo aan maar ze was duidelijk nog niet goed. Vrijdag wilde ze weer niet eten en zaterdag voelde ik al dat het mis was. Het lichtje in haar oogjes was uit en haar kop kon ze niet meer stil houden. De trip naar de da was haar laatste tripje. Langs de plek waar ze gewoond had en waar ze gevonden is.
Dag lieve mooie dappere eigenzinnige Ziggy. Je was altijd een vrolijke hond die ondanks zoveel tegenslagen als blij was. R.I.P mooie meid, je hebt het verdiend.

%CODEziggy1%

%CODEziggy2%

%CODEziggy3%

Vaardigheden

Gepubliceerd op

januari 2, 2015