Teddy

Ik wil jullie voorstellen aan Teddy. Een oude heer die heel wat mee heeft gemaakt en heel wat tegenslagen heeft gehad. Teddy werd opgemerkt in april 2011 en gemeld door een mevrouw die hem al een paar keer had gezien op de Teddy Rooseveltweg bij een snack. Zij kon het niet aanzien hoe dit hondje eruit zag. Ik ben gaan kijken en dit is wat ik zag:

Teddy was een hoopje ellende en schuw, dus vangen zou niet makkelijk worden langs die drukke weg. Maar niks bleek minder waar. Toen ik de volgende dag met mijn bench daar kwam aan lopen, helemaal in de veronderstelling dat ik dit dagen zou gaan doen om Teddy te laten wennen aan ” eten pakken uit een bench”, liep Teddy zo de bench in om het worstje te pakken en kon ik zo het deurtje weer dicht doen. Gepiept in 1 minuut. Maar daar stond ik, hoe kreeg ik nu die bench in mijn auto? Gelukkig durfde een aardige dame die uit de botica kwam, mij te helpen. Met Teddy in de auto op naar de dierenarts. Teddy bleef in eerste instantie rustig maar toen ik hem bij de dierenarts eruit wilde halen, werd mij dat niet in dank afgenomen en …..hap, in mijn hand. We waren nog geen vrienden, vond hij.

Teddy had zware demodex (puppyschurft) en had maar 1 oog. Ook heeft hij hartwormen. Hij moest wekelijks gewassen worden en kreeg ontworming etc.
De dame die de melding had gedaan wilde Teddy graag verzorgen, dus Teddy ging naar haar en we dachten eind goed al goed.

Maar helaas (en bij toeval) kwamen we er na een jaar achter (maart 2012) dat het niet goed ging met Teddy. Hij zat schuw en bang in de hoek van de tuin. De mevrouw kon hem niet goed behandelen omdat hij bang was en ook medicijnen geven lukte niet. Teddy is toen in huize DOG terecht gekomen. Maar Teddy was bang en boos en teleurgesteld en verdrietig. Heel zielig.

Teddy heeft hartwormen. Heeeeeel lastig zeker op die leeftijd want de hartworm behandeling die jongere honden krijgen is voor hem geen optie. Teddy krijgt de zogehete slow kill behandeling. Om de 3 maanden moet hij een maand op de doxy en de prednison, hij krijgt wel steeds heartgard zodat nieuwe heartworm-eitjes geen kans krijgen. Maar de volwassen wormen moeten vanzelf doodgaan en afgevoerd worden.

Ook zijn we de behandeling van zijn huid gaan aanpakken, maar dat was niet makkelijk. Na maanden wassen leek hij even op te knappen maar ineens was er een grote tegenslag. Zijn huid begon te jeuken en hij krabte zich zelf helemaal tot bloedens toe kapot. Het was een drama en we konden er niet achter komen wat het was.

Gelukkig kwam er hulp uit Nederland en met een speciaal drankje (niet eens echt voor honden heb ik begrepen) knapte Teddy zienderogen op. Hij begon te lopen, te eten, naar buiten te gaan en zelfs te spelen.

En dit is Teddy nu, een oude lieve eenoog, die nog steeds waakt, heerlijk op een kussen kan liggen spelen, geniet van zijn eten maar ook heel erg geniet van lekker stoeien op bed.

Nu lekker genieten Teddy!!!!!!!!!!!