De 5 pups van Manja zag ik voor het eerst lopen in Dominquito op 7 maart 2016. Omdat ik geen plek thuis had moest ik eerst een foster zoeken. Gelukkig kon Boukje en s middags ben ik ze gaan halen. Helaas was er toen al 1 doodgereden. De overburen vertelden dat Manja steeds pups had en dat ze allemaal dood werden gereden.
Deze 4 hebben we gered en omdat Manja er prima uitzag is zij gebleven. De buurt zorgt goed voor haar en op 20 april is ze gesteriliseerd en woont daar nu prima.
Dit was niet makkelijk. Het afscheid!!!! Maar uiteindelijk het beste.
Uiteraard meteen met de pups ( Mirre, Mandy, Maiky en Murphy) naar de dierenarts. Ze waren helemaal gezond dus het was aansterken en opknappen en toen kon al gauw de eerste enting gegeven worden.
Murphy was de kleinste. Hij was dapper maar werd toch ziek. Plassen lukte niet en de oorzaak was niet te vinden. Uiteindelijk is hij geopereerd. Het plassen gaat nu weer al staat er nog niet echt hoge druk op de leiding. Maar hij is de vrolijkste blije pup die je je kan voor stellen en zooo dapper.
%CODEMurphy1%
%CODEMurphy2%
