Janis

Op 12 maart 2016 werd bij een huis twee magere teefjes gezien door Platform Dierenwelzijn Curacao. De man des huizes vertelde dat een teefje (Kyla) twee weken daarvoor bevallen was van zes pups en dat de andere, haar dochter uit een eerder nest (Janis), hoogzwanger was (doch brandmager…). De man had geen geld om de hondjes goed en gezond eten te geven. Ze leefden op left-overs van rijst met kip. 

Besloten werd Janis naar huize DOG te brengen voor de bevalling. Kyla was erg agressief dus moeilijker mee te nemen. Op zaterdagochtend gingen we Janis halen… maar ze bleek die nacht bevallen te zijn! Ze is zo schuw, en Kyla zo dominant, dat de pups meteen al door elkaar waren. Wat er precies gebeurd is, weten we niet, maar “met ogen net open” lag tussen ” navelstreng nog te zien”.

We besloten beide nestjes mee te nemen met moeders. Janis en Kyla kregen ieder een eigen kamer, maar jonge Janis kon de 6 pups niet aan. Twee overleden diezelfde avond. Van de vier overlevende heb ik de twee zwakste bij Kyla gezet. Zij accepteerde ze gelukkig.

Kyla zorgde goed voor haar pups, maar was zo agressief naar mij, bijna gevaarlijk. Haar pups zien en leren van dit agressieve gedrag precies wat we niet willen, maar de mogelijkheid de pups te aaien was er niet. Kyla begint mijn routines wat te begrijpen en heeft door dat ik met lekker eten kom. Maar kijk niet naar haar pups!  Die kleintjes deden het ondertussen geweldig. Volgens afspraak is Kyla weer terug naar haar baasje gegaan, waar ze een goede waakhond was. Ze is uiteraard gesteriliseerd en Stichting DOG houdt in de gaten houden dat ze genoeg te eten krijgt.

Omdat Janis het moederschap wat door kreeg hebben we haar andere twee pups ook weer bij haar gezet. Janis kreeg toen de pups ruim zes weken waren een bloedneus. Dat betekende karpattenziekte en dus een doxykuur. De pups mochten toen niet meer bij haar drinken en ze ging apart. Na 2 weken alleen (in die kast in die kamer) leek ze beter maar zooooooo schuw. Ik heb haar toen onder dwang verhuisd naar mijn rustige roedel. Daar kwam ze in het Ziggy-hok. Eerst wilde ze daar niet meer uit, maar na een paar dagen eindelijk wel… al was het heel voorzichtig.

Janis is tot de dag van vandaag een verlegen en schuw hondje, en geen adoptiekandidate helaas.