Zeth

Zeth is lieve zachtaardige goedzak. Hij is heel rustig maar heel bang voor vreemden. Hij heeft een slechte huid die vaak extra verzorging vraagt. Zeth zal nooit voordringen of andere honden wegduwen, hij is altijd een echte gentleman.

Zeth is overleden op 3 april 2015

Het eerste puppy-nest bij mij thuis kwam in juli 2010. Een nest gevonden door iemand die de pups wilde opvangen maar 2 weken naar Nederland moest. Ze zouden 2 weken bij iemand anders in een grote ren kunnen. Echter kwam de eerste persoon niet terug en waar ze nu zaten was net een tweeling geboren dus onmogelijk tijd voor 7 pups. Ik ben ze gaan halen. Pups van meer dan 2 maanden oud die nog niet veel hadden meegemaakt en doodsbang waren voor mensen.  Er was er 1 ziek en die is meteen apart gegaan.  De andere 6 kwamen bij mij. Bida die apart zat, heeft het zwaar gehad maar heeft het overleefd.

Meteen na aankomst schoten ze in de keuken onder het aanracht en dat is maanden hun “veilige plek” geweest.

Ze leken zo ontzettend veel op elkaar in het begin, dat ik ze allemaal een andere kleur halsbandje om heb gedaan. Dus had ik Roodje, Blauwtje, Zwartje, Beige, Lichtgroentje en Donkergroentje.

Een geweldig stel bij elkaar maar zo schuw. Na een tijdje wennen begonnen ze een beetje los te komen en kwamen ze buiten de boel verkennen.

Al gauw (en voordat ze hun echte naam kregen) werden er 3 geadopteerd. Voor mij de eerste adoptie en die ging zo snel dat ik me helemaal niet gerealiseerd heb wat er eigenlijk gebeurde. Beige, Blauwtje en Donkergroentje gingen naar 1 baasje met z’n drietjes. Heerlijk voor hen want nu konden ze lekker samen blijven.
Ook Bida werd geadopteerd (samen met Boris een ander hondje dat bij mij zat). Een lief tehuis maar helaas geen lang leven. Bida werd ziek en overleed en Boris ontsnapte op een drukke weg……………………….Bij mij zaten dus nog (licht)Groentje, Zwartje en Roodje. Tijd voor een echte naam. Voor het gemak beginnend met dezelfde letter. Roodje werd Rafi (reutje), Zwartje werd Zeth (reutje) en (licht)Groentje werd Gitta(teefje).

Ze werden groter en gingen steeds meer van het huis verkennen maar bleven schuw naar anderen.

In oktober werden ze gecastreerd en gesteriliseerd.

Rafi is daarna (in december) door hele lieve mensen geadopteerd maar hij was (en is) zo schuw en bang dat toen ik hem bracht, hij poepend de auto uit kwam. Zijn vriendin werd een lieve dalmatier waar hij ruim een half jaar prima mee heeft gespeeld en gehold dor de tuin maar naar zijn baasjes bleef hij schuw en op afstand. Dus toen zij onverwachts terug moest naar Nederland was Rafi meenemen geen optie. Ze konden Rafi niet eens aaien, laat staan aan de riem doen en ermee wandelen. Dus Rafi kwam terug.

En nu blijven ze alle 3 hier wonen. Zeth en Gitta hebben van kleins af aan een moeilijke vacht gehad dus moeten regelmatig gewassen worden met speciale shampoo. Rafi en Gitta slapen bij mij in de slaapkamer en ik kan ze dan aaien en als ik teken wil controleren moeten ze eerst in hun bench en vandaar uit kan ik ze benaderen. Gitta zocht heel lang contact met mij door onverwachts achter tegen mijn rug aan te springen en dan ver weg te rennen en daar te gaan staan kwispelen. Wassen vindt ze niet leuk maar ze weet dat het moet en accepteerd dat. Zij weet de weg naar de wastafel uit haar hoofd en loopt elke week rustig mee, het trappetje op.
Zeth is wat makkelijker, komt wel naar mij toe maar is nog steeds doodsbang voor anderen.

In maart 2015 werd Zeth ziek. Zijn spieren in zijn hoofd begonnen te trekken en alles leek op hondenziekte. Na lange behandeling is Zeth helaas op 3 april 2015 toch overleden. R.I.P lieve man van me XXXXXXXXXXX