Shawna, een bijzonder hondje, een vechtertje en een wondertje!

Het was al donker toen ik thuis kwam en een klein wit hummeltje voor de grote poort zag zitten. Gelukkig bleef ze zitten en kon ik haar oppakken. Ik vermoed dat iemand haar voor de poort uit de auto heeft gezet en dat ze daar uit angst maar is blijven zitten.

Shawna was zo klein, maar leek ok… of toch niet… na een paar dagen gaf ze telkens haar eten over. De dierenarts kwam er in eerste instantie niet uit, maar na haar goed te observeren ging er bij mij een lichtje branden… zou Shawna ook ‘Megaoesofagus’ (solkdarmverwijding) hebben? Toevallig had ik enkele weken eerder een klein wit pupje gehad met hetzelfde ziektebeeld. Dat hondje had het niet gehaald en dus waren we ook voor Shawna een beetje bang. Maar Shawna is een klein, vrolijk en levenslustig bikkeltje. Na speuren op internet zag ik een speciale ‘eetstoel’ voor honden met deze aandoening, de ‘Bailey chair’. Een speciale ‘stoel’ waarin de hond rechtop kan staan en wat eten voor de hond vergemakkelijkt.

De man van één van onze vrijwilligers heeft de stoel geweldig nagemaakt en Shawna begreep gelukkig gelijk wat de bedoeling was! Shawna blijft een zorgenhondje, maar dat ze al zo ver is gekomen is knap en we houden haar goed in de gaten.

Zo troffen we kleine Shawna voor de poort: https://www.youtube.com/watch?v=P2wXydOGQWs

Spelen kan ze als de beste, de kleine doerak: https://www.youtube.com/watch?v=shTzWsyptic | https://www.youtube.com/watch?v=F1PJfPEmk9o

.

Maik en Myrthe zijn gevonden door Mike en Myrthe in Mahaai. De 2 zagen er goed uit dus het is een raadsel hoe ze daar gekomen zijn. Twee super lieve vrolijke puppy’s. Helaas kwam er een parvo uitbraak. Myrthe heeft er nauwelijks last van gehad. Maik heeft gevochten voor zijn leven, maar heeft het ook gehaald.

Maik is een volijke pittige knul geworden. Hoewel hij nog steeds de vrolijke frans uithangt heeft Maik een nare ziekte gekregen, die niet meer weg gaat in zijn geval, een ‘drapped jaw’. Hoewel sommige honden hier na een tijdje van genezen is dit bij Maik helaas niet gebeurd. Z’n onderkaak  hangt en kan hij niet meer bewegen. Dat brengt met zich mee dat zijn gezichtsspieren helemaal verslapt zijn geraakt en hij een ingevallen koppie heeft. Het ziet er een beetje naar uit, maar Maik is nog steeds happy en speelt erop los. Eten is wat lastig, hoewel hij z’n maniertje gevonden lijkt te hebben.