Deze week zijn Mirjan en ik weer op bezoek geweest bij Brownie. Brownie blijft schuw naar ons, maar super blij met zijn baasje. Hij ziet er al een stuk beter uit. We hebben de voerton weer helemaal gevuld en koekjes achter gelaten. Met natuurlijk heel veel dank aan de afstands-baasjes van Brownie.
Assy moest vrijdag voor controle. Toen ik haar echter in de auto tilde piepte ze hard. Reden om haar buik even te bekijken, iets wat ze niet fijn vindt, en we zagen een bijtwondje. We zijn er inmiddels achter dat Assy’s pijngrens niet hoog ligt en haar angst haar onrustig maakt zodat ze gaat happen. Naar haar buik kijken bij de dierenarts lukte niet dus moest ze toch maar even slapen. Het bijtwondje was klein en niet heel diep, met 1 hechtinkje was dat klaar. Nogmaals goed voelen bij haar staart en aanhechting bekken, maar geen reden waarom haar staart niet kwispelen kan. Het blijft een raadsel. Dus stoppen met de medicijnen en we nu kijken hoe ze verder gaat. Nagels meteen even geknipt en toen thuis lekker slapen.
De hondjes die niet zo vaak in het nieuws komen:
Met deze week Myra: Een lieve enthousiaste hond, die niet echt van knuffelen houdt maar maar even lekker aaien wel heerlijk vindt. Ook lekker spelen en uitdagen en rennen vindt ze heerlijk. Ze heeft een prachtige vacht, beetje ruw, en kijkt altijd super blij. In het begin is ze bij vreemden wat schuw en houdt ze zich achteraf.
Het verhaal van Myra kun je HIER lezen.
