Op een dag in 2007 ging ik naar de AH. Ik had met mezelf een afspraak gemaakt, een afspraak  die ik eigenlijk alleen die dag heb volgehouden. De afspraak was dat ik niet elke hond meteen van straat zou meenemen, maar dat ik hem/haar eerst 3 x die dag moet tegen komen, de derde keer zou ik dan mogen stoppen.Op de parkeerplaats van de AH liep een choller…….. met een piep klein zwart pupje, dat achter hem aan hobbelde. Te dikke buik (wormen) en  wonden……………….. mijn hart sloeg op hol………………. maar afspraak was afspraak.
Ik heb mijn auto geparkeerd ,ben de AH in gegaan, heb mijn 2 boodschappen gehaald. Toen ik naar buiten kwam, liep de choller met de pup langs de in/uitgang van de AH.  Tja dat was 2 en afspraak was afspraak.
Ik netjes naar mijn auto, starten en rij de parkeerplaats af maar bij die uitgang (waar nu BOB zit) steekt de choller voor mijn auto over met de hobbelende pup achter hem aan. De pup stopt op de stoeprand, de choller draait zich om, pakt de pup op, ziet mij kijken en komt naar me toe. Ik vroeg of het zijn hondje was en hij vroeg of ik het wilde kopen. …………. Tja…. het was 3x!!!!!  In het klein-geld-bakje in mijn auto zat een tientje en ik had het nog niet gepakt of de choller griste het uit mijn handen ,gooide de pup op mijn schoot en holde weg.
Op mijn schoot zat een klein zwart mormeltje, blij maar onder de vlooien en met open wonden dus eerst maar naar de dierenarts.
Haar naam ……………………………………. Mischa
Mischa deed het goed. Klein schattig maar ook stoer.
%CODEMischaspelen%
En natuurlijk………………. een waakhond
Picture

mischa9                        mischa1   mischa4   mischa2  mischa8mischa7mischa 10mischa5
mischa6
Mischa groeide en alles leek okee. Maar toen, na een aantal maanden ging het fout. Ze kon ineens niet meer lopen, niet meer opstaan, at niet meer. Als je aan haar pootjes kwam gilde ze van de pijn. In een mandje liggend ging ik elke dag met haar naar de dierenarts maar we konden er niet achter komen wat het was. Parvo??? maar geen diarree. Hondenziekte? Ze was zo zwak dat ze aan het infuus moest. Het leek hopeloos. Maar zoals het kwam, zo ging het ook weer (wat HET is geweest weten we nog steeds niet).   Na haar (wat later pas bekend werd) laatste infuus hadden we de hoop eigenlijk op gegeven en gingen andere vragen door mijn hoofd: hoe lang moeten we dit blijven doen?
Maar ze ging lopen………………………………………… dank je dank je lieve dierenarts Q.
%CODEMischalopen%
En daarna ging het goed met Mischa. Ze begon weer te eten, lopen spelen en werd de blije vrolijke hond die ze nu nog steeds is.Om dat ze een tijd zo zwak was  kon ze niet met 6 maanden gesterilisseerd worden. Dus werd ze loops. Erg bang was ik niet want reu Rex was gecastreerd dus die zou geen interesse hebben. Nou niks was minder waar. Rex vond Mischa prachtig en tot mijn grote verbazing………………………
PicturePicture
Gelukkig kon er verder niks gebeuren maar dat had ik weer hoor, een gecastreerde reu die dat zelf niet door had.Al gauw daarna is Mischa geholpen en kon ze lekker genieten van het leven.
Picture

 Picture
mischa11 mischa12 mischa13 mischa14 mischa15 mischa16
 mischa22 mischa23 mischa24 mischa25

Picture

TROTS OP MIJN MISCHA!!!