Rex

Nadat ik besloten had NOOIT meer een hond te nemen, las ik in de krant van feb ’02 een advertentie waarin stond:
” Ik ben Pluto en ik lijk op een labrador. Als niemand mij vandaag komt halen ga ik naar het asiel want mijn baasje gaat terug naar NL en ik kan niet mee”.
Mijn hart brak en ik ben er heen gereden. En daar was Pluto, kale plekken en helemaal bruin/geel. Hij zou een bouwzand-allergie hebben. Ik heb Pluto(werd Rex) in huis gehaald en wist toen nog niet dat hij de man van mijn leven zou zijn.
De eerste dag liet ik hem binnen toen ik met mijn vriendin R een boodschap ging doen. Toen we terug kwamen hing Rex in de tralies, kop en schouder er door maar heupen lukte niet en terug ook niet. Met wat hulp hebben R en ik hem eruit gekregen en dat was het begin van de verbouwing van mijn huis, om die hond-veilig te krijgen.
Eerst het hek voor verhogen, had geen zin, toen maar een nieuw hek. Toen het zij-hek (gaas)vernieuwen. Dat ging goed, Achter-hek vernieuwen, muurtje met gaas erin vast gezet. En zo lukte het om Rex binnen te houden.

Rex had idd allergieën, niet 1 maar heel wat.  Na heel wat kuurtjes hebben we de test in Amerika laten doen en daarna heeft hij immuunbehandeling gehad. Hij is nooit helemaal vrij geweest van zijn allergieën. Maar af en toe een kuurtje ging prima.

In 2011 kreeg Rex zijn 2de tia, dat werd te veel en met vreselijk veel pijn in mijn hart maar ontzettend dankbaar voor alles wat Rex mij gegeven en geleerd heeft in dit leven, heb ik afscheid van hem genomen.
Er zullen nog veel verhalen komen waar Rex is voorkomt want hij is bijna 10 jaar in mijn leven geweest.

Rex ligt begraven bij mij in de tuin.