Ik kan me bijna geen momenten in mijn leven herinneren dat er geen dieren om me heen waren. We hadden vroeger altijd wel honden en/of katten en zelfs  een prikichi (Jacob).

Picture

Mickey. Hoe we aan Mickey zijn gekomen weet ik niet eens. Dat zal ik dit weekend eens aan mijn ouders vragen. Maar dat het schat was, is zeker. Zijn foto hangt nu nog steeds op mijn prikbord.

Picture

Altijd dieren bij ons thuis. Scooby, Chiquita en poes…………… (naam kwijt, maar mijn zusje weet dat vast nog wel)

Op Brakkeput met Scooby en Shenny

Picture

Shenny, prachtige hond
PicturePicture

Zeilen en zwemmen, altijd met de hondjes om me heen.

In Maleisie heb ik alleen katten gehad (Pickle, Ginger en Singa) De laatste 2 zijn mee terug gegaan naar Curacao.
Helaas werd Singa vergiftigd en Ginger koos het vrije leven en kwam af en toe thuis maar heeft 12 jaar heerlijk rondgezworven.
Toen begon mijn hondenleven met Shana ( en broer Rusty woonde achter ons). Een leuk stel maar helaas was het hek niet hoog genoeg en de straat te druk………………….
Ik kwam thuis uit school, en waar normaal Shana op de porch zat te wachten op mij, zat nu mijn moeder. Toen ik joviaal zei: He heb je de taak van Shana even overgenomen, kwamen de tranen. Ze was die ochtend over het muurtje gesprongen en de drukke straat op gelopen. Ik heb 3 dagen in bed liggen huilen, en geloofde het pas toen ik haar halsbandje langs de kant van de weg tussen de struiken zag liggen. Geen afscheid kunnen nemen, ineens weg…………………….
NOOIT MEER WILDE IK EEN HOND………………wat een verdriet.

Toen wist ik nog niet, wat ik nu allemaal weet.